نارنگی ها- Tangerines (2013)
نام فیلم: Tangerines (نارنگی ها)🍊
محصول: ۲۰۱۳-گرجستان/استونی
امتیاز imdb: 8.2/10
🎥🎞فیلم نارنگی ها محصول سال ۲۰۱۳، یکی از بهترین نمونه های فیلم با مضمون صلح طلبی بشمار می رود. گرچه اين فيلم به جنگ بين آبخازيا (منطقه تحت حمايت روسيه) و گرجستان اشاره مي کند، اما فضاي انسان دوستانه، صلح طلبانه و ضد جنگ آن براي تمام جنگهاي دنيا قابل تعميم و تفکر است.
فيلم حول يک شخصيت اصلي به نام ايوو (پيرمرد اهل آبخازيا) و سه شخصيت فرعي به نام هاي نيکا (سرباز اهل گرجستان)، احمد (سرباز چچني مسلمان) و مارکوس (کشاورز ساکن آبخازيا) مي گردد. ايوو و مارکوس عليرغم بقيه ساکنينِ روستا که بعد از شروع جنگ در سال ۱۹۹۲، روستا را به سمت استونی ترک کرده اند، در روستا مانده اند و همچنان به برداشت نارنگی هاي باغ شان، فروش آنها و بازگشت زندگی شان به روال عادي گذشته، دل بسته اند.
نماد اصلي که در اکثر ميزانسن ها نمايان است، نارنگی است که نماد انسان و در مفهوم کلي تر انسانيت مي باشد. انسانيتي که حالا در زمان جنگ، چنانچه در سکانس های انتهايی فيلم نيز مي بينيم، بيشترين آسيب را خورده است. ايوو براي نارنگی ها، جعبه های چوبی می سازد که نشان دهنده ميل شديد او به حفاظت از انسان و انسانيت است. سکانس اوليه و نيز آخر فيلم، ايوو را در حال چوب بری برای ساخت جعبه های نارنگی نشان مي دهد که نشان دهنده ثبات شخصيتی وی، در راستایِ حمايت از صلح می باشد. جعبه هايی که به قول سرباز چچنی، می توانند براي نگهداری بمب و مين نيز استفاده شوند.
ويژگی اصلی فيلم که اين فيلم را در ژانر فيلم های ضد جنگ برجسته کرده است، نشان دادن روح صلح طبی بصورت واقعی و به دور از کليشه ها و در فضای رئاليستی است که توسط نگهداری از دو سرباز زخمي (نيکا و احمد) در دوسوی مختلفِ يک جنگ، در زير سقف خانه ايوو متجلی مي شود. ايوو با درمان زخم هاي جسمیِ آنها، به آنها زندگي دوباره مي بخشد گرچه در سطحي عميق تر سعی دارد با درمان زخم های روحیِ آنها، خشونت نهادينه در روحشان را نيز با صلح جايگزين کند. خشونتی که در روزهاي اوليه حضورشان در خانه ايوو، با ميل به انتقام و کشتن يکديگر بارها و بارها نشان داده شده است.
ايوو که حتی پسر خود را در همين جنگ از دست داده است و فرزندان و خانواده اش نيز به استونی پناه برده اند، همچنان به تنهايی در روستا مانده و با شجاعت از آرمانش محافظت مي کند. او با عملگرايي خود، نهايتا به دو سرباز ياد می دهد که عليرغم تفاوتهایِ مرزی، جغرافيايی، سياسی، عقيدتی و مذهبی شان، روبروی هم سر يک ميز بنشينند و به انسان بودن فراتر از اين مرزبندی ها نگاه کنند.
فيلم پر است از ديالوگ های کوتاه اما تکان دهنده. ريتم بسيار کندِ فيلم که با لانگ شات هايی خيره کننده از طبيعت آبخازيا همراه شده است، به بيننده اجازه می دهد که رویِ قصه فيلم و ديالوگ هاي ساده اما عميق آن، برای يک ساعت و نيم تمرکز کند و به پوچی و بی حاصل بودنِ جنگ فکر کند.
ديدن اين فيلم را به شدت به فيلم دوستان توصيه می کنم.
زبانِ اصلی این فیلم روسی است.
تابان منتظر
بهمن ۹۷
سایر فیلم های معرفی شده:
