در این روزها ریسمانِ ادبیات، ریسمانی است که به آن چنگ می زنم تا در گیر تله های شخصیتی خودم و چاله چوله های مسیر

مقدمه هر کتاب، از وقتی به دست آدم می خورد، تا به کتابخانه می رسد، خوانده و تمام می شود، قصه هایی زیادی از زندگی